Ritueel versus therapie

Keer op keer word ik verbaasd door de kracht van een ritueel. Afgelopen zaterdag maakte ik eindelijk bewust mee, hoe het is om gezien en geerd te worden als een Moeder. Dit gebeurde tijdens een fijn, zacht ritueel. Deze eer kunnen en durven ontvangen, doorvoelen, door laten resoneren en vieren wat tot nu toe niet gevierd werd en vanzelfsprekend was betekent veel voor me. Het kwam binnen.

“Ik heb een nieuw leven gecreëerd. Zonder mij was het er niet, bestond het NIET. “

Aanwezigheid, liefde, verstilling, vertraging, verbinding zowel met binnen als met buiten dat creëert de heilige ruimte waar de magie ontstaat. Heilige plek wordt door de genen die de ceremonie leiden geopend en vervolgens wordt het veld verrijkt door de energieën van alle aanwezigen. Dat wat ontstaat is precies dat wat op dat moment nodig is voor de hele groep.  Daar vandaan komen de juiste woorden, dat wat raakt en voor een shift van emoties zorgt, een kwartje doet vallen en loslaten makkelijker maakt.

“Jij bent welkom” “Ik heb je lief” Ik zie je” “Ik hoor je” “Alles mag er zijn”…

Zo simpel, puur, oorspronkelijk, oeroud en krachtig! En dat zijn we bijna vergeten. Gelukkig komen er steeds meer mensen die het leven als een ceremonie ervaren. Ze komen om anderen te doen her-inneren, om anderen te dienen.

In oktober heb ik samen met mijn partner Joris Vincken een retraite “Inclusief alles” gegeven. Een week vol van zijn, zingen, mediteren, zowel licht als het donker te omarmen op een ritueel manier. Dat allemaal met veel humor en plezier. Het was een magische ervaring voor ons allemaal.

Op het einde dacht ik: hier gebeurt het echt! Waarom gebruiken we vooral ingewikkelde psychologische theorieën en technieken om mensen met psychische klachten te helpen? Als we elkaar als mensen ontmoeten, met alles wat we zijn, met een open hart, liefst binnen een heilige ruimte, dan pas bieden we elkaar een echte corrigerende ervaring. Als ieder van ons zoiets heeft beleefd, als de overgang rituelen (bv. vieren van menarche) standaard onderdeel van ons dagelijkse leven waren, zullen de wachttijden voor psychiatrische zorg vanzelf korter worden.  

In de officiële psychiatrie mag dit niet, uitzonderingen nagelaten. Er wordt gewerkt met bepaalde afstandelijkheid (therapeutische houding). En ik zeg niet dat het altijd moet en altijd kan, maar het kan zeker veel meer dan we nu doen. Want vandaag ben ik een therapeut en morgen kan ik met een burn -out op een cliënte stoel zitten. En dan wil ik dat mijn therapeut menselijk is en geen afstandelijke protocol afwerkende persoon. 

Ik zag het meteen voor me, elke maand geef ik zo een retraite en dat is hoe ik mensen op hun pad wil helpen! Dat is pas met mensen werken! Mijn verlangen voor de toekomst werd geboren.

Hieronder kan je woorden van Christine lezen, dat ze na de retraite met ons deelde. Bijzonder om haar woorden tot me laten dringen. Haar aanwezigheid tijdens de retraite was een zegen, zoals de aanwezigheid van ons allemaal. De perfecte samenstelling bepaald door het universum zelf. Haar energie van de oer- moeder samen met de kennis en ervaring als doula verdiepte de bedding van de heilige ruimte waarin we ons bevonden.

De Inclusief Alles Retraite, gedragen door Joris en Klara, is een van de mooiste en meest transformerende ervaringen in mijn leven (tot nu toe J).
Zo bijzonder, krachtig, Thuis.
Prachtig hoe zij ons zachtjes bij de hand namen en ons meevoerden naar gebieden in onszelf die we niet kenden, een veilige bedding om een grote (of kleine) stap in die onbekende binnenwereld te zetten. Om daar, waar het donker voelt, te ontdekken dat we samenvloeien met heel het leven.
Als doula zie ik vaak parallellen met geboorte en deze ervaring was voor mij als het samensmelten, de conceptie, begin van nieuw leven. Waarbij ik mij alsmaar op handen Gedragen voelde.
Veilig en verbonden.
Waar uit de diepte mijn heldere JA voor het leven opborrelde. En sindsdien dat JA voortdurend door het leven wordt beaamd. 
In een warm bad van heerlijke muziek, koestering, mooie rituelen, helemaal mogen zijn, stilte, lekker eten, humor en natuur heb ik mijn eigen grote en vrije hart mogen ervaren als oer-moeder.
In mij leeft een diep verlangen om eerlijk te delen wie ik ben, echt te verbinden met anderen. Het was dan ook fantastisch om mijn stem vrij te kunnen laten klinken in woorden en zingend. Zoveel durven delen, ook buiten wat mij comfortabel leek. Zonder enige opsmuk, of het gevoel dat ik grote drempels moest overwinnen, maar gewoon in de eenvoud van het samenzijn. Waarbij de aanwezigheid van Joris en Klara op een open, natuurlijke en vaak speelse manier uitnodigde om mijzelf te zijn. Vol vertrouwen in mij.

Ik voel me rijk en dankbaar voor mijn leven, mijn hart en mijn moed. Haar woorden bevestigen dat ik de juiste pad kies. Pad van de psychiater met het hart en ziel van de Priestess of the Goddess.